سلام آقاي ابراهيمي.
آقا شما بزرگوارين!
درسته... اوني كه اعتقادش بيشتره اصلاً درباره ي اون موضوع حرف نمي زنه تا شيريني مزه مزه كردن اون اعتقاد رو براي خودش نگه داره... حتي گاهي دوس نداره اونو با هيچ كسي تقسيم كنه و فقط و فقط تو دل خودش باشه...
از آرامش گفتين و اينكه نگرانتون ميكنه؟! چرا؟ مي ترسين آرامش قبل از طوفان باشه؟
مي دونين، گاهي بايد خود را به جريان زندگي سپرد، حداقل براي مدتي. انسان براي تجديد قوا هم كه شده گاهي به تسليم نياز داره. درسته كه تو جامعه و دنياي كنو ني ما اينقدر عدم تعادل و بي عدالتي و بي توجهي هست كه نمي شه بي تفاوت موند، اما به خودتون سخت نگيرين.
يادتون باشه رو ح انسان هميشه در حال تغييره. اين سكون و آرامش موقتي هم مي تونه بخش لازمي از اين تغيير باشه. سعي كنين باهاش راه بياين و توكل كنين.
ان شاء الله همه چي درست مي شه. در ضمن شخصي نويسي هم بد نيست، حداقل گاهي لازمه!
يا علي
