گاهی فکر میکنم چقدر نوشتن در جایی مثل ایران کار اسونیه؛
در کشوری که تمسخر کار روز مره ی همه ی ماست...مشکلات اجتماعی از سر و روی همه بالا میره و حتی خیلی از ادمهای به ظاهر مهم، مضحکه ی مردم کوچه و خیابونند مطمئنا نوشتن کار سختی نیست...
و من هم هدفم از نوشتن، تنها بیان چیزهایی ست که در این بازار مکاره به ذهنم میرسه...
مخفی نوشتن هم منو ارضا نمیکنه بنابر این میخوام خودم باشم؛ البته با مراعات خط قرمزهای عرفی و اجتماعی که رعایتش اجتناب ناپذیره...
